video 17: John Lai

John Lai onthult! Wie at het meest tijdens het afscheidsetentje bij zijn ouders in het restaurant?
Maar ook: wie misdroeg zich het ergst? en hoe reageerden zijn ouders op ons gedrag?

video 16: Paul Broekhof

Paul Broekhof schrok zo erg van zijn stem op de schoolradio dat hij spontaan besloot niets te doen met zijn radiotalenten.

video 15: Ron van der Valk

Telefonisch is hij niet (meer) bereikbaar via het vaste net. TV signaal ontvangt hij per satelliet, maar hij is uiteindelijk opgespoord op zijn landgoed (5000 m2). Ron van der Valk vertelt over het goede leven als opa in Klazienaveen.

video 14: het Beinsdorptrio

Op de step van Beinsdorp naar Hillegom en weer terug en dat twee keer per dag. Walter Loogman, John van der Lans en Fred Mooijekind weten er (nog) alles van.

video 13: Eric Stroombergen

Eric Stroombergen heeft nog een rekening te vereffenen. Hoe loopt dat af?

video 12: Ronald van Wakeren en Wilfred Luschen

Het blijkt geen toeval dat Ronald van Wakeren en Wilfred Luschen naar het land van Bartje zijn verhuisd.

Video 11: Meester Van Sluis vertelt

Meester Van Sluis brengt Eric weer aan het lachen of is het andersom?

video 10: Eric Stroombergen stelt zich voor

Eric Stroombergen stelt zich voor en doet onderzoek naar de verschillende haardrachten.

video 9: Charles Bijwaard

Het Mossennest en Sylvia Rijnbeek zijn de eerste associaties die Charles Bijwaard heeft met de Jozefschool.

video 8: Mario van Deursen

De rondleiding door Hillegom brengt Mario van Deursen weer bij het huis waar hij de eerste jaren van zijn leven heeft gesleten bij zijn oma, samen met zijn moeder en broer.

video 7: Gertjan de Haas

Gertjan de Haas verzamelde bij de reunie weer stukjes van de puzzle uit zijn jeugd, maar haalde ook weer veel herinneringen op over zijn veel te vroeg overleden moeder.

video 6: Peter Brouwer

Peter Brouwer wilde ondernemer worden, maar trad in de voetsporen van zijn vader als bankdirecteur.

video 5: Herman Poos

Herman Poos wordt geinterviewd door Hans Couzijn en vooral geplaagd door Frank van der Linden. Triogesprek tussen de organisatoren van de reunie.

video 4: Tony Bakker

Ik was zo onder de indruk van de komst van Sir Tony dat ik in alle consternatie de aanknop van de camera pas aandeed na het interview. Een gesprek zonder woorden met alleen een stralende Tony in beeld.

video 3: Hans Pouw

Hans Pouw bewaart goede herinneringen aan het spelen in de hooiberg bij Walter Loogman, maar Hans denkt Walter na 37 jaar niet meer te herkennen.

Video 2: Frank van der Linden

Frank van der Linden vertelt honderduit (onder andere over zijn ervaringen met de kapper), maar leidt vooral de cameraman ook erg af... Excuses voor het instabiele beeld.

Video 1: Hans Couzijn

Hans Couzijn vertelt waar hij zich als organisator van de reunie op verheugt, vlak voor de hereniging met zijn klasgenoten en leerkrachten op de Jozefschool.

Video beeldverslag reunie 14 mei 2009

De komende weken zal dagelijks (zo ver mogelijk) een videoverslag worden gepubliceerd over onze reunie, te beginnen met een beeldverslag van alle foto's die zijn gemaakt. Reacties, aanvullingen, suggesties en opmerkingen blijven natuurlijk welkom.

Veel kijkplezier toegewenst.

Bedankt!

We hebben intens genoten van de reunie. Bedankt voor jullie komst en bijdragen. De komende dagen zullen alle mooie reacties, foto's, filmpjes en herinneringen worden verwerkt voor dit weblog. Als eerste herinnering aan deze prachtige dag alvast deze foto.
Met vriendelijke groet,
Frank, Hans en Herman

Presentielijst reunie

Met uitzondering van Ronald Prins hebben we van iedereen een teken van leven gekregen over de reunie van zaterdag 9 mei 2009. Tony Bakker vliegt er speciaal voor uit uit Engeland. Anderen waren noch per telefoon noch per mail bereikbaar, maar via via is iedereen opgespoord. Alle klasgenoten en leerkrachten verheugen zich op ons weerzien. Hierbij de presentatielijst.

Aanmeldingen: Frank van der Linden, Hans Couzijn, Herman Poos, Gertjan de Haas, Peter Mink, Tony Bakker, André Nelis, Wilfred Luschen, Mario van Deursen, Fred Mooijekind, John van der Lans, Jos Angevaare, Ronald van Wakeren, Kees Broekhof, Paul Broekhof, John Lai, Hans Pouw, Wilfried Kocken, Niels Koopman, Peter Brouwer, Frans Sassen, Charles Bijwaard, Eric Stroombergen, Walter Loogman, Cas Grannetia, Ron van der Valk, de heer Duwel, mevrouw Beltman-De Vos, de heer Van Sluis en de heer De Beer

Geen reactie: Ronald Prins

Onzeker: Hans Otte en Ruud Verhoeven.

Afzeggingen: Pieter Ruigrok, Jos van Rooden, Jan Schrama en Cock Zonneveld.

Vrijdag 8 mei 2009 (18.03 u)

Hé Herman,

Hier nog even ‘n berichtje van Cock Zonneveld,
Je raad het waarschijnlijk al, ik ben vanmiddag weer vertrokken
richting Italië dus ik ben er morgen helaas niet bij.

Doe iedereen de groeten van mij
En heel veel plezier.

Groetjes Cock,

P.S. Drink ook ’n biertje voor mij

John: van exotisch leerling naar kosmopoliet

Beste heren van de Jozefschool,

Een korte voorgeschiedenis
Geboren in Sorong West-Nieuw-Guinea 1959. Tijdens de oorlog tussen Indonesië en Nederland moesten we het land uit (1962). We kwamen uiteindelijk in Macau-Hong Kong terecht. Een vredige kleuterschool in Macau gehad en een begin van de lagere school in Hong Kong. Door het programma van voormalig voorzitter Mao Ze Dong was er veel onrust in het land. Mijn ouders besloten hun kroost in veiliger wateren te brengen in Nederland.

De aankomst in Hillegom
Geen tralies voor de ramen, de achterdeur staat open voor vrienden. We werden aangemeld voor de school. Lie en Lai. Zoals Kees het zegt, we waren een onlosmakelijk koppel. We werden als een exotisch paar ontvangen op het schoolplein.
Zo zien Chinezen er dus uit. Al gauw werden we geaccepteerd en rondgeleid door de Bollenstreek op de fiets. Ik had nog geen fiets maar dat werd snel getoverd door Fred.
Gezamenlijk hebben we de bollen gezien en ik werd ingewijd. Hillegom was een openbaring na de exodus.

De tijd in Hillegom
Tussen de jongens op de banken in de rechtervleugel van de Jozefkapel en de lessen waar ik Nederlands begon te leren, begon mijn 2e deel van mijn leven. Ik werd gedoopt door Kapelaan Harding en diende de zondagmist samen met Hans Otte.
Basketbal treedt aan. Samen met Jos, Hans, Jos, Jan, Paul, Kees, Charles en …..?

De Fioretti tijd
Ik werd ingeschreven op het Fioretti college in Lisse. Ontmoette veel oude klasgenoten. Basketbal werd een belangrijk deel van mijn leven. Spelen, trainen en douchen. Met de Passie die ik had voor wiskunde en tekenen, heb ik mij ingeschreven aan de TU-Delft voor architectuur.
De tijd in Delft
Na mijn Bachelor tijd en stage in Singapore heb ik mijn huidige vrouw in een rondreis leren kennen in China. Jan was een reisgenoot en een grote beer tussen de kleine Chinese meisjes. Moeste veel bukken voor de deuren van 1.70 m. Terug in Nederland (1985) begon mijn derde milestone in mijn leven. Caecilia werd geboren en ik deed de masters in Delft. Na een bezoek aan Duitsland bij vrienden bleek dat er zowel voor mij als mijn vrouw veel werk in Duitsland was.

Duitsland
Veel werk en de Duitsers bewonderen mijn liberale stijl van aanpakken. Veel overwerken en doelgericht. Wij wonen ondertussen alweer 17 jaar in Altdorf Landshut Bayern Duitsland. Voor diverse bureaus gewerkt en uiteindelijk Atelier2 Germany opgericht. De laatste jaren veel in Shanghai, Hong Kong, Malaeisie en Singapore gezeten als Consulting Architect.

Hillegom
Door de ouderdom en ziektes van mijn ouders was ik vaker in Nederland. Mijn oude prof heeft mij daarnaast gevraagd een paar uren les te geven aan de TU. Ondertussen gaat de therapie voor de kanker van mijn vader zeer goed en ik wacht af.
Van het een komt het ander en ik krijg meer studenten in Nederland. Ik woon afwisselend in Hillegom en Duitsland.

Zie jullie graag op de 9e mei.

John

Hiero Hans Otte over ai die Jozefschool

Mijn oudste herinnering aan de Jozefschool is dat ik als ventje van amper een paar turven hoog met mijn oudere broer Tommie en buurjongen Sjakie vanuit de Elsbroek naar school liep, nagezwaaid door mijn moeder. Via de Elsbroekerlaan, langs de schuur van Stassen, de hoek om bij de stoplichten aan de Leidsestraat. Daarna langs Willemse, de boerderij van Kares, café De Lord, zaadhandel Edelkerna en het huis van Witteman uiteindelijk langs de Jozefkerk.

Nu ik dit zo schrijf realiseer ik mij dat hiervan alleen de Jozefkerk er nog staat, en zelfs dat waarschijnlijk niet lang meer. Op mijn nog jeugdige leeftijd van 49 jaar ben ik al aangewezen op louter herinneringen om het oude Hillegom voor de geest te kunnen halen. Zoals mijn vader nog kan vertellen overvaren op de Oude Beek, en het werk in de beurtschepen in de haven. En mijn opa zelfs nog schijnt te hebben meegemaakt dat de Veenenburgerlaan, nu bijna een dijk, door een duinvallei liep.

De Jozefschool was de frêle juffrouw Beelen, die ons het woordje ‘ei’ in het ABN wilde laten uitspreken, maar niet één eersteklasser die daarin slaagde. Allemaal dachten we dat we het goed zeiden, maar een ‘ai’ is toch echt geen ei. Het ‘hiero’en ‘daaro’ heeft ze er trouwens wel uitgekregen. Daarna juffrouw De Vos, meester De Wit, Duwel, De Beer, Versluis en natuurlijk Van de Hazekamp. Allemaal hebben ze onuitwisbaar hun sporen in mijn bestaan gezet.

Duwel vertelde over de tanks in de straten van Praag nadat de Russen de Praagse Lente de kop hadden ingedrukt. De Beer heeft ’t Kofschip in ons kop geprent, dat is er ook nooit meer uitgegaan. Van Sluis mochten we kikkervisjes gaan zoekenvoor biologieles. Waar anders dan in het oude zwembad? En Van de Hazekamp… ja,daar kan ik nog om janken; streng maar rechtvaardig en veel te vroeg gestorven.

Maar natuurlijk is het ook de klas, ónze jongensklas, waar mijn gedachten blijven steken. Ik hoor en zie iedereen weer voor me. Eric Stroombergen met zijn korte, kromme pootjes. Mijn neef Frans Sassen met zijn schrille, hoge stem, de tweeling Paul en Kees Broekhof, Jan Schrama, Niels Koopman, de meesten jongens met beginnende interesse in het andere geslacht. Je moest er wel wat moeite voor doen om daarmee in contact te komen. Je kon door de pastoorstuin naar het Mossenest, maar je kon ook lid worden van het jeugdkoor van mevrouw De Groot. Want daar zat Sylvia Rijnbeek ook op, om niet het minste voorbeeld te noemen.

Wij moeten een bijzondere klas zijn geweest want zo’n beetje de helft bleef in elkaars buurt op het Fioretti College. En de anderen zagen we ook nog wel op het basketballveld bij de Technische School, of bij SDO in de zaal. Na Fio was ik niet de enige Jozefscholier op de School voor de Journalistiek in Utrecht: André Nelis en Herman Poos gingen ook de journalistiek in. Naast een aantal andere Hillegommers, trouwens. En André heb ik daarna ook weer de hand geschud bij de KRO.

Zelf ben ik via Veronica, RTL en SBS nu bij TV West en de Wereldomroep beland. Van de 28 jaar in de – voornamelijk Gooise - journalistiek heb ik de helft van de tijdin de Haagse politiek gezeten. Maar nooit heb ik, afgezien van mijn studietijd,Hillegom verlaten. Al 22 jaar ben ik getrouwd met Jeannette Boerop met wie ik aan de Albert Verweijlaan, een paar honderd meter van mijn geboorteplek aan de Sportlaan, drie zoons kreeg: Martijn (22), Casper (20) en Jeroen (19). Zij zijn niet naar de Jozefschool gegaan maar naar de Giraf, waar de leerkrachten overigens ook alweer zo’n 25 jaar lesgaven toen ons kroost bij hen in de klas kwam.

Maar geen van hen was een Beelen, een De Vos, De Wit, Duwel, De Beer, Versluis of laat staan een Van de Hazekamp. Mijn kinderen hebben veel gemist.

Hans Otte

Mario slaat de volgende brug naar Portugal...

Wat leuk dat op 9 mei a.s. weer een reünie wordt gehouden! Top dat Hans, Frank en Herman het initiatief hebben genomen en dank voor al het werk en de tijd welke jullie inmiddels hebben moeten investeren!

Mijn lagere schoolleven op de St. Jozefschool heb ik zeker als plezierig ervaren en ik heb hier dan ook nog steeds hele goede herinneringen aan. Ik ben dan ook zeer benieuwd hoe het iedereen is verlopen sindsdien.

Na de St. Jozefschool heb ik op het Fioretti College in Lisse, Atheneum A gedaan en, zoals een aantal van jullie misschien nog wel weten en later zeker wel tot mijn spijt, het Atheneum niet afgemaakt. Als gevolg hiervan heb ik de daaropvolgende tien jaar allerlei opleidingen in de avonduren gedaan, waaronder PD, MBA, SPD, automatiseringsopleidingen en zelfs, in een wilde opwelling, het diploma café- en restaurantbedrijf behaald. Ik ben overigens geen café of restaurant begonnen, maar het was wel een leuke opleiding.

Na het Fioretti College ben ik eerst een paar jaar aan de slag gegaan als tandtechnicus (kronen en bruggen maken) in Haarlem. Dat ging toendertijd nog heel makkelijk. De maandag volgend op de week dat ik het Fioretti College verlaten had, liep ik tandtechnisch laboratorium Geuzebroek binnen met de vraag of ik daar niet aan de slag kon. Dat vonden ze wel een goed idee en de dag daarop zat ik al gebitsafdrukken te vullen met gips. Deze afdruk was natuurlijk de basis voor de nog te boetseren kroon. Vervolgens leerde ik kronen en bruggen maken.

Na een paar jaar had ik dat wel gezien en besloot ik dat het tijd was voor het "echte" werk…: surséance van betaling en faillissement aanvragen van bedrijven welke niet aan hun betalingsverplichtingen jegens het toenmalige SFB konden voldoen. Veel van geleerd maar het was niet genoeg, een carrière als administratief inspecteur volgde. Inherent aan deze carrière move was het verhuizen naar het midden van het land. In de regio Utrecht bezocht ik bouwbedrijven om de financiële administratie, en dan met name de loonadministratie, te controleren. Ook heb ik mij een aantal jaren bezig gehouden met het aansprakelijk stellen van bedrijven en bestuurders van bedrijven ingevolge de Wet Ketenaansprakelijkheid en Wet Bestuurdersaansprakelijkheid. Na 15 jaar dit gedaan te hebben, wilde ik wat anders.

Ik heb altijd al een sterke affiniteit met automatisering gehad en dus solliciteerde ik bij de ICT afdeling van het SFB. Na een aantal testen gedaan te hebben mocht ik een fulltime opleiding van zo'n 4 maanden volgen bij Cap Gemini. Hier werd ik opgeleid tot COBOL programmeur. Na een jaar voor de automatiseringsafdeling van het SFB gewerkt te hebben, maakte ik de overstap naar ABN AMRO. Maar eerst namens ABN AMRO weer 3 maanden fulltime in opleiding bij Cap Gemini, alwaar ik ook de ins en outs van het IBM mainframe leerde kennen. Toen aan de slag op de ICT afdeling van ABN AMRO. Daar werkte ik mee aan het onderhoud en de nieuwbouw van het effectensysteem. Dit heb ik vijf jaar gedaan en in 2005 heb ik de overstap gemaakt naar SAP. SAP is een software pakket voor met name de grotere bedrijven. Met de standaard software van SAP kunnen in principe alle bedrijfsprocessen geautomatiseerd worden, zoals de financiële administratie, logistieke processen, payroll, banking, en ga zo maar door....

Ik ben nu werkzaam als consultant SAP Financial & Control via RedBlue IT Professionals B.V. te Hoofddorp. Ik word door RedBlue gedetacheerd aan allerlei opdrachtgevers. Zo heb ik voor de volgende opdrachtgevers inmiddels gewerkt als SAP consultant: KLPD, Unilever, BPF Bouwinvest, Tommy Hilfiger, Group SOXA Office van ABN AMRO, SAP Nederland en diverse opdrachtgevers van Ordina. Op dit moment werk ik al weer een half jaar voor opdrachtgever Parnassia Bavo Groep in Den Haag. Bij Parnassia zit ik naar verwachting tot eind juni dit jaar. Ben benieuwd wat de volgende opdracht zal worden!

Tot zoverre mijn werkzame leven. In mijn privé leven ben ik gelukkig getrouwd met Sandra en heb ik inmiddels vier kinderen: Lisette (27), Niels (21), Marissa (10) en Julian (7). We wonen met heel veel plezier in Amsterdam in de gezellige Maasstraat (Rivierenbuurt). Dit jaar gaan we weer voor drie weken naar ons favoriete vakantieland Portugal. Ik volg inmiddels een cursus Portugees om me beter verstaanbaar te kunnen maken in Portugal maar ook als ik bij mijn Portugese schoonmoeder in Amsterdam op bezoek ga. Op de langere termijn hopen we een tweede huisje in Portugal te kunnen laten bouwen.
Muziek is nog steeds mijn hobby alhoewel ik er eigenlijk meer tijd aan zou willen besteden. Ik heb de piano inmiddels omgeruild voor een drumstel.
Tot 9 mei a.s.!

Mario van Deursen

Cock: met de vlam in de pan door Europa

Ja, vertel eens wat over de lagere school zo werd mij gevraagd. Ik heb daar niet zoveel van meegekregen. Kan mij er weinig van herinneren. Ik vond school ook geen leuke hobby. Was liever bezig met vrachtwagens bouwen en rommelen in de garage van mijn vader.

Vrachtwagens waren toen al mijn grote hobby. En wat Kees Broekhof zich al afvroeg: ik ben uiteraard vrachtwagenchauffeur geworden. Al 32 jaar ben ik internationaal chauffeur; eerst bij Van der Kwaak Transport en na de overname bij Jan de Rijk.

Hoofdzakelijk rijd ik naar Italië met bloemen en planten, maar ook de rest van Europa heb ik regelmatig gezien. Dat brengt met zich mee dat ik heel erg veel van huis ben; vaak 14 dagen achter elkaar.

De tijd dat ik wel thuis ben, besteed ik zo veel mogelijk aan mijn gezin. Ik heb een zoon (22) en een dochter (20) en ben inmiddels bijna 28 jaar getrouwd. Verder hebben ik twee honden en vissen.

De reünie vind ik hartstikke leuk om weer mee te maken. Of ik aanwezig ben, zal er om hangen. 9 Mei is de dag voor Moederdag en je begrijpt het al dan ben ik meestal niet in Nederland.

Nou, mannen hopelijk tot ziens op 9 mei
Cock Zonneveld